3 ¹⁷ Pozbawiłeś mą duszę spokoju, zapomniałem o szczęściu. [...]

2 ⁸ Postanowił Pan wywrócić szańce* Córy Syjonu, przeciągnął sznur [mierniczy], nie cofnął ręki przed zniszczeniem, przedmurze i mur pogrążył w żałobie: pospołu one padają.

3 ¹³ Sprawił, że tkwią w moich nerkach strzały Jego kołczanu;